Drawieński Park Narodowy
Drawieński Park Narodowy, którego granica przebiega zaledwie kilka kilometrów od Dziczy, położony jest na terenie leśnego kompleksu Puszczy Drawskiej. Park został utworzony w 1990 roku i obecnie położony jest na pograniczu województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Zajmuje powierzchnię 11,5 tys. ha. Dominującymi elementami w krajobrazie Puszczy Drawskiej są lasy i jeziora. Na terenie Parku znajdują się liczne szlaki piesze i rowerowe.
Lasy
Najbardziej typowe dla Puszczy lasy to buczyny, do dziś dobrze zachowane w dolinie Drawy. Kiedyś zajmowały one większą powierzchnię Parku, jednak obecnie przeważają lasy sosnowe. Jest to wynik prowadzonej dawniej gospodarki leśnej, wskutek której lasy liściaste zostały w znacznej części zamienione na sztuczne sośniny, które bez ingerencji człowieka zajmowałyby najwyżej 15% powierzchni Puszczy. Część z nich to kilkudziesięcioletnie drzewostany posadzone na gruntach porolnych. Obecnie w Parku prowadzi się tzw. przebudowę, która poprzez umiejętne wycinanie i podsadzanie ma na celu przekształcenie składu gatunkowego drzewostanów na bliższy naturalnemu.
W żyznych i zabagnionych miejscach rosną olsy, a w dolinach rzek oraz partiach regularnie zalewanych wodami rzecznymi rosną łęgi olszowe. Na terenie Puszczy występują również bory i brzeziny bagienne oraz świerczyny. Więcej o lasach Puszczy można dowiedzieć się na stronie Drawieńskiego Parku Narodowego.
Jeziora i rzeki
W Parku znajduje się 20 jezior. Są one zróżnicowane pod względem powierzchni i głębokości. Kilka z nich charakteryzuje się oryginalną fauną i florą. Unikatem hydrologicznym jest jezioro Czarne. Duża głębokość (29 m) i położenie jeziora w wybitnym zagłębieniu powodują, że jego wody nie są nigdy mieszane przez wiatr do dna. To rzadko spotykane zjawisko w Polsce nazywane jest meromiksją. Jezioro charakteryzuje się dużą przejrzystością, wynoszącą średnio 7 metrów i szafirowym kolorem wody widocznym zwłaszcza przy słonecznej pogodzie.
Główne rzeki Parku to Drawa i jej lewobrzeżny dopływ – Płociczna. Oprócz nich przez teren DPN przepływają także Słopica, Korytnica, Runica, Cieszynka, Moczel i Sucha.
Drawa jest uważana za jedną z najpiękniejszych rzek w Polsce. Płynie przez dwie krainy geograficzne: Pojezierze Drawskie i równinę Drawską, na terenie których przepływa przez liczne jeziora i wije się wśród lasów. Drawa jest dopływem Noteci, a jej całkowita długość to ponad 185 km.
Odcinek Drawy na terenie DPN ma zróżnicowany charakter. Najpierw rzeka jest spokojna, następnie zwiększa bieg. Na całej długości krajobraz wokół Drawy jest zmienny i niezwykle malowniczy, dlatego zobaczyć ją w pełnej okazałości podczas spływu kajakowego.
Zwierzęta w DPN
Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego zobaczyć można ponad połowę występujących w Polsce gatunków ptaków. Spośród ssaków w DPN najłatwiej o spotkanie z sarną, jeleniem, dzikiem i lisem. Populacja jeleni jest szczególnie liczna jesienią i zimą. Na terenie Parku bardzo widoczne są ślady działalności bobrów, jednak zwierzęta trudno zobaczyć, podobnie jak herbowe zwierzę DPN którym jest wydra. W ostatnich latach w Parku pojawiły się również wilki oraz żubry.
Co warto zobaczyć?
Stara Węgornia - ruiny dawnego młyna
W latach dwudziestych XIX wieku na rzece Płociczna zbudowano młyn wodny związany z osadą Ostrowiec. Młyn pracował do początku XX wieku, a do dzisiaj zachowały się pozostałości budowli piętrzących oraz betonowy jaz. W lewą stronę od jazu poprowadzono kanał roboczy, czyli tzw. młynówkę. Tam powstały urządzenia do połowu węgorzy. W tym czasie istniał tam most zapewniający najkrótsze połączenie z miastem Człopa. Okolice ruin dawnego młyna i węgorni to jedne z najpiękniejszych partii doliny rzeki.
Elektrownia Kamienna
Najciekawszym zabytkiem techniki na terenie DPN jest elektrownia „Kamienna” o mocy 0,96 MW, działająca od 1903 roku. Reprezentuje ona charakterystyczny dla XX wieku model hydroelektrowni. Została zbudowana na Drawie poniżej Głuska. Pierwsze prace związane z budową siłowni wodnej podjęte zostały w 1896 roku, zaledwie 5 lat po wybudowaniu pierwszej hydroelektrowni na świecie. Oryginalną architekturę ówczesnych czasów można zaobserwować w zabytkowych budynkach, które stanowią budynek główny, gospodarczy oraz rozdzielnia z transformatorownią.
Wał Pomorski
Przez wschodnią część DPN przebiega linia Wału Pomorskiego, będącego niemieckim pasem umocnień który ciągnął się wzdłuż ówczesnej granicy Rzeszy z Polską. Wał powstał w latach 1935-1938, a na jego umocnienia składają się obiekty fortyfikacyjne m.in. takie jak schrony, zapory pancerne, umocnienia polowe i wieże obserwacyjne. Najwięcej umocnień znajduje się w okolicy Starego Osieczna.